- Dag 11: van Lugo naar Ferreira

Beste allemaal, ik moest even denken maar het is vandaag echt zaterdag! Ik heb dan wel met wandelen mijn ritme gevonden, maar de tijd ben ik, zijn wij, helemaal kwijt! Vanochtend om 5.30 de wake-up op de iPhone gezet, was echter niet nodig. Om 5.20 uur was ik klaarwakker. Gauw afzetten dat ding, is o zo fijn voor de ‘langslapers’ onder ons. Als die er zijn! Na een snelle kop koffie en wat koekjes ben ik om 6 uur alleen vertrokken voor uiteindelijk 26 km. Ik had er echt zin in en zo vroeg is een mooi begin. Net Lugo uit om ove de brug verder te gaan tref ik medepelgrim Achim (60) uit Duitsland. We zijn de eerste 2 1/2 uur samen verder gegaan. In die tijd hebben we uitgebreid met elkaar kennis gemaakt. Hij vertelde zijn (levens)verhaal en ik het mijne. De vraag die bij ons beiden opkomt is, waarom moet bij de meeste mensen eerst iets ernstigs gebeuren zelf of in de directe omgeving, voordat men beseft dat het leven niet alleen bestaat uit werken, euro’s verzamelen voor de ‘oude’ dag en activiteiten of wensen maar voor je uit blijft schuiven totdat je bijna zeker weet dat je er niet meer aan toekomt! Waar leef je dan eigenlijk voor? Leven in het ‘nu’ en genieten van elke dag opnieuw is toch het meest wezenlijke, of je dit nu met meer of minder euro’s moet realiseren! Ook is bewust genieten niet verbonden aan een hogere leeftijd. Nee, dit is vanalle leeftijden!! Wij roepen dan ook iedereen op om je persoonlijke situatie alleen of samen met je partner eens goed tegen het licht te houden. Je zult verrast zijn hoe het ook anders kan. Doe jezelf er een plezier mee! Stel je leven niet uit tot het te laat is. Leef en geniet nu! Om 8.30 uur arriveerden we in een klein barretje gerund door een omaatje va 73 jaar. Ze maakte koffie, tortilla en toast met kaas voor ons, allemaal even lekker! Ik nam nog een banaan en een flesje water! Voor het ongelooflijke bedrag van €4,- was mijn rekening betaald. Daarna ging ik weer alleen verder, Achom achterlatend! Zo gaat dat op de Camino, mensen komen, blijven en gaan weer! Genietend van de mooie natuur, stiltes en ontmoetingen ging ik opzoek naar mijn herberg, nog 14 km te gaan! Tegen het middaguur werd het steeds warmer en het nemen van beklimmingen werd lastiger. Maar op de Camino gebeuren de mooiste dingen. Opeens komt op zo’n pittige helling uit het niets Monika (23) uit de Tjechie de berg op sprinten! Ongelooflijk wat een tempo. Ik had nog 3 km te gaan tot aan mijn herberg! Zonder te vragen bood zij aan mij in een iets lager tempo, te begeleiden! Dit aanbod sloeg ik dan ook niet af. Om half een arriveerden wij. Na samen nog wat gedronken te hebben namen we met een zogenaamde ‘Camino- knuffel’ afscheid. In een vloek en een zucht was ze in haar eigen tempo voor haar laatste 9 km vertrokken. In de herberg wordt vanavond gezamelijk gegeten, salade mixta, paella en diverse toetjes staan op het programma inclusief witte en rode wijn! Oppassen dus, morgen moet er weer gelopen worden (ongeveer 20 km naar Melide). Welterusten en hopelijk tot morgen! Geniet van mijn foto’s zoals vandaag ook genoten heb! Saludos uit Ferreira, Chris